4 ด่านมรณะ ถ้ารัฐนาวาของน้องเล็กที่ชื่อว่าปู 1 ไปไม่ถึงฝัน เมื่อนั้นหมดอายุขัย พี่ใหญ่ หมากจนแต้มหมดกระดานทันที

เร่เข้ามา เร่เข้ามา ข้าน้อยวนิพกพเนจรนิรนาม ยากไร้ จะขอเคาะกะลาเล่านิทานที่แต่งเอง ให้ชาวบ้านชาวช่อง ผู้ใหญ่ ผู้น้อย หนุ่มๆสาวๆ เด็กน้อยๆ ฟังสักครา ไม่ชอบไม่เป็นไร แต่ถ้าชอบ กรุณาโยนเงิน 1 หรือ 2 อีแปะ เป็นค่าเล่าให้ข้าด้วยเถิด วนิพกเสื้อขาดมอมแมมเช่นข้า จะไม่ลืมพระคุณของทุกท่านที่เมตตาต่อข้าเลย

กาลครั้งหนึ่ง เมื่อคราวที่ชาวประชาต่างเชื่อว่าจะมีหนึ่งนารีขึ่ม้าขาว มากอบกู้สยามประเทศ พรรคบู๊ลิ๊มของพี่ใหญ่หน้าเหลี่ยม เศรษฐีเร่ร่อนคนหนึ่ง ได้รับชัยชนะเลือกตั้งเจ้ายุทธภพ ดั่งฟ้าถล่มทลาย ตัวเขาย่อมจะต้องเป็นเจ้ายุทธภพหลังม่าน  แน่นอนน้องสาวเขาก็จะต้องเตรียมพร้อมเตรียมตัวเตรียมใจเป็นเจ้ายุทธภพหน้าม่าน ใช้ชื่อว่ารัฐนาวาปู 1 โดยแม่ยาหยียิ่งลักษณ์ สุดสวาทขาดใจ น้องนุชสุดท้องของพี่ใหญ่ตระกูลชิน เฮ้อ อิจฉาตระกูลนี้มีนายกตั้ง 3 คน พี่ใหญ่ น้องเขย น้องเล็ก สวดยอดไปเลยลวกพี่

แต่ก่อนเข้ารับคำแหน่งเจ้ายุทธภพ น้องปูดองแดงแจ๋ จงพึ่งสังวรณ์ไว้สักนิด การที่จะตะกายไปหาดาว ยังอีกยาวนัก เจ้าจักเดินทำปานว่าดั่งปูนาเขาเก แล้วเมื่อไหร่จะไปถึง ยังมี 4 ด่านมรณะ ที่จะรอเจ้าฝ่านด่านทดสอบวุฒิภาวะของแม่นางยิ่งลักษณ์ โฉมงาม ฝ่าเข้าไป ถ้าฝ่าด่านได้ รัฐนาวาของนางย่อมอยู่ยาวแน่แท้ แต่ถ้าไม่ฝ่า ก็ไม่มีอะัไรเกิดขึ้น แต่ถ้าฝ่า แล้วไม่ได้ รัฐนาวาก็คงสิ้นอายุขัยไปก่อนเวลา

ด่านที่ 1 ตั้งคนอัปลักษณ์มากินตำแหน่งเสนาบดี หรือ ตำแหน่งอื่นๆ ในรัฐนาวา

อัปลักษณ์ทั้งหน้าตา พฤติกรรม คนพรรค์นี้ ตั้งมาก็มีแต่เสียงยี้ๆๆๆๆๆๆ แม้จะฝืนตั้งไป โดยไม่ฟังเสียงสาปแช่ง แม่ปูคนงาม ก็ย่อมไม่พ้นเสียงว่ายี้เช่นกัน นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของความที่ไม่สบอารมณ์ของคนทั่วไป แต่ตั้งไปก็คงไร้เสียงค้าน แต่ว่าสมควรแล้วหรือ

ด่านที่ 2  ขีดเส้นเขตแดนกับประเทศขะแมร์

แม้ว่าจะใช้การเจรจา แต่ว่าก็ย่อมมีคนจ้องดูว่าจะพาสยามประเทศเสียเปรียบหรือไม่ เพราะสัมพันธภาพของพี่ใหญ่แม่นาง กับทั่นมหาอัครเสนาบดีเตโชฮุนเซ็น นั้นช่างล้ำลึกเกินว่าจะหยั่งถึง ตรงนี้ช่างเป็นเรื่องละเอียดมากนัก ยิ่งถ้าเอาเรื่องผลประโยชน์ในทะเลอ่าวไทยมาพูด บอกได้คำเดียวว่าเป็นเรื่อง หากไม่เชื่อ ก็ลองทำดูก็แล้วกัน

ด่านที่ 3  ทำตามวาจาไม่ได้

ก่อนนั้น เธอสัญญาว่าอย่างไร ก็ต้องมาดูว่าเธอทำตามสัญญาได้หรือไม่ หากต่อไปในภายภาคหน้าพิสูจน์ได้ว่าวาจาเธอนั้นอาจเป็นแค่น้ำลาย แล้วเธอจะรับผิดชอบอย่างไร

ด่านที่ 4  พาพี่ใหญ่หน้าเหลี่ยมของเธอกลับบ้าน

ด่านนี้หินที่สุด และมีความเป็นไปไม่ได้มากที่สุด หากเธอคิดจะทำ ก็จะต้องมีการแก้กฎของบ้าน ของเมือง เมื่อนั้นถ้าทำแล้วคนไม่พอใจ เมื่อนั้น เธออาจไปเร็วกว่าที่คิดก็ได้ เพราะการที่จะทำให้กฎของบ้านเมืองเป็นไปตามความต้องการ และสมประโยชน์ของตน และ พรรคพวก และพี่ใหญ่ของเธอ จึงมิใช่การกระทำถูกต้อง อันที่วิญญูชนพึงจะกระทำ

ถ้าเธอตั้งใจฝ่า แต่ฝ่าไปไม่ได้ เมื่อนั้นรัฐนาวาที่เธอเป็นหัวหน้าคณะอยู่  ก็อยู่ไม่ได้ เพราะอยูไปก็ไร้ซึ่งศรัทธา พี่ใหญ่หน้าเหลี่ยมจะหาใครจากไหนมาเล่นหมากเกมส์ต่อไป เพราะสิ่งที่คนแดนไกลหวัง ก็คือการได้หวลกลับคืนสู่เคหาเสียที ถ้าทำไม่ได้ แม่นางยิ่งลักษณ์ไม่อยู่แล้ว ใครจะเป็นตัวเล่นแทน ก็ยื่นเผือกร้อนฉ่า ให้เช่นนี้ ใครจะกล้าเอามือไปรับ

แม้แม่นางปูจ๋า จะไม่ฉลาดเป็นกรดเท่ากับแม่นางอึ้งย้ง แต่เมื่อพี่ใหญ่หน้าเหลี่ยมหนุนหลังอยู่เช่นนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมิใช่เรื่องยาก แม้ว่าข้อสงสัยว่า เธอนั้นจะมีวรยุทธสูงในระดับหนึ่งเท่ากับแม่นางเซียวเหล่งนึ่งหรือไม่ ก็ไม่สำคัญ แต่ถ้าเธอคิด จะทำทุกอย่างเพื่อตระกกูลของเธอแล้ว มิใช่เพื่อคนในใต้หล้า เมื่อนั้น  เธอก็คงโลดแล่นในยุทธภพการเมือง ในระยะเวลาที่ไม่ยาวนาน ดั่งใจคิด

เมื่อพี่ใหญ่ของเธอนั้นกลับบ้านไม่ได้ ภารกิจนั้นก็ไม่สำเร็จ หมากที่วางนั้น ไม่เป็นไปตามที่ได้ตั้งใจไว้

เมื่อนั้น ถือว่าหมากได้เดินมาถึงตาสุดท้ายแล้ว พี่ใหญ่หน้าเหลี่ยมคงไม่มีอะไรมาสำแดงอีกแล้วกระมัง นอกจากความบ้าคลั่งถึงขีดสุด ที่จะทำให้อะไรเกิดขึ้นก็ได้อย่างหน้ามืดตามัว เช่นนี้ก็เหมือนคนหลับตาสู้ ไม่มีแบบแผนอะไร สู้ให้ตายคากระดาน ก็ไม่มีวันชนะ และเขาก็จะได้สมญานามว่าผู้แพ้ไปตลอดกาล....ซึ่งก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น

ความตายหนักแน่นเหมือนขุนเขา แต่เบาดั่งขนนก


ทนายเบิ้ม ณ สัมมากร