แยกแยะออกไหม พรรคไหนดี-เลว (บทบรรณาธิการ)

แยกแยะออกไหม พรรคไหนดี-เลว (บทบรรณาธิการ) 



 คำนิยามของคำว่าพรรคการเมืองและนักการเมือง ในความคิดคำนึงและการรับรู้ของคนในสังคมไทย ช่างแสนจะแตกต่างไปจากคำนิยามในเชิงวิชาการด้านรัฐศาสตร์เสียนี่กระไร ในตำรารัฐศาสตร์ให้คำนิยามพรรคการเมืองว่า เป็นการร่วมตัวกันของกลุ่มคนที่มีความคิดเห็นทางการเมืองในทิศทางเดียวกัน โดยมีเป้าประสงค์ที่จะผลักดันนโยบายสาธารณะอันเป็นประโยชน์ต่อมวลมหาชนให้บังเกิดผลในเชิงปฏิบัติ ส่วนนักการเมืองก็คือบุคคลที่อาสาเข้าไปปฏิบัติหน้าที่ทางการเมือง เพื่อก่อให้เกิดผลประโยชน์สูงสุดกับประชาชน
 แต่ทว่าในความคิดเห็นของคนไทยส่วนใหญ่กลับมองและเชื่อว่า นักการเมืองคือคนเลวสารพัดจะเลว ปลิ้นปล้อน ฉ้อฉล ไม่มีความน่าเชื่อถือ ไม่มีความคงเส้นคงวา ไม่มีแม้กระทั้งเกียรติและศักดิ์ศรีใด ๆ แต่กลับพยายามยกหางกันเองว่า เป็นผู้ทรงเกียรติ แต่น่าสังเวชที่เป็นการยกย่องกันระหว่างผู้ไร้เกียรติด้วยกันเองมากกว่าได้รับการยกย่องโดยสาธารณชน
 ส่วนพรรคการเมืองในสายตาของสาธารณชนก็เป็นแค่เพียงซ่องโจร เพราะประชาชนจับได้เสมอ ๆ ว่าเป็นที่ชุมนุมสุมหัวกันของเหล่ามาเฟีย เจ้าพ่อเจ้าแม่ เจ้าของบ่อนการพนันและซ่องโสเภณี ผู้มีอิทธิพลมืด เจ้าของกิจการสัมปทานผูกขาดระดับชาติ และผู้ค้าของเถื่อนหนีภาษี อีกทั้งยังเป็นที่ฟอกตัวของเหล่าอาชญากรสารพัดชนิด
 ถามตรง ๆ ก็ได้ว่า มีคนไทยสักกี่คนที่รู้สึกชื่นชมและศรัทธาในตัวนักการเมืองและพรรคการเมืองของไทยแบบเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย แม้กระทั่งลูกเมียพ่อแม่และญาติพี่น้องของนักการเมืองเอง ยังรู้สึกว่านักการเมืองเป็นคนที่คบไม่ได้ น่ารังเกียจ และเป็นพวกคนในข้อ งอในกระดูก และคงจะไม่เกินเลยไปที่จะกล่าวว่า แม้กระทั่งตัวของนักการเมืองเองก็ยังสามารถรับรู้ได้ว่า ตัวของเขาดีหรือเลว ดังนั้นจึงไม่ต้องประหลาดใจที่เมื่อเขายุติบทบาทนักการเมืองแล้ว เขาก็มักจะออกมาสาวไส้ให้กากินเป็นประจำ
 การเลือกตั้งครั้งหน้าที่กำลังจะมาถึง และต้องมาถึงอย่างแน่นอน หากไม่มีใครคนใดจงใจสร้างเหตุมิคสัญญี-กลียุคให้เกิดกับบ้านเมืองเสียก่อน เป็นการเลือกตั้งที่หลายต่อหลายคนมองว่าเป็นการแย่งชิงคะแนนนิยมทางการเมืองกันระหว่างพรรคประชาธิปัตย์กับพรรคเพื่อไทย เนื่องจากเป็นพรรคใหญ่ด้วยกันทั้งคู่ แต่ความเป็นพรรคใหญ่มิได้หมายความว่าจะสามารถรับรองความเป็นพรรคที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไร้รอยมลทินได้เสมอไป
 ยิ่งใกล้จะถึงวันเลือกตั้ง สาธารณชนก็จะพบว่าพรรคทั้งสองต่างงัดกลอุบายทางการเมืองทุกรูปแบบออกมาเพื่อแย่งชิงคะแนนนิยมจากประชาชน ถามว่าทำไมทั้ง 2 พรรคจึงต้องต่อสู้กันรุนแรงและบ้าคลั่งถึงเพียงนั้น หรือว่าทั้ง 2 พรรคนี้เป็นเพียงคำตอบสุดท้ายของสังคมไทยในยามนี้ และถามต่อไปว่า พรรคอื่น ๆ มีความดีหรือเลวยิ่งหย่อนมากน้อยไปกว่าพรรคทั้ง 2 กระนั้นหรือ
 ความจริงอย่างหนึ่งซึ่งเป็นที่ประจักษ์ในสังคมไทยคือ คนไทยฉลาดพอที่จะรู้ว่าพรรคไหนดีหรือเลว แต่ก็มีความจริงอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส เพราะเราทุกคนรู้อยู่เต็มอกว่าทุกพรรคมิได้ขาวสะอาดบริสุทธิ์ เมื่อเรารู้ดีว่าไม่มีพรรคสะอาดบริสุทธิ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เราจำเป็นต้องเลือก คำถามก็คือเหตุใดเราต้องเลือกพรรคการเมืองที่ไม่บริสุทธิ์เต็มร้อย หรือนี่คือเครื่องสะท้อนว่าสังคมไทยก็ไม่บริสุทธิ์ร้อยเปอร์เซ็นต์