การปรองดองของยิ่งลักษณ์ได้แต่ปกป้องอำนาจอำมาตย์

โดย ใจ อึ๊งภากรณ์

สองปีหลังจากที่ทหารฆ่าประชาชนเสื้อแดงที่ผ่านฟ้าและราชประสงค์ และ 9 เดือนหลังชัยชนะในการเลือกตั้งของพรรคเพื่อไทย เราเห็นได้ชัดว่าเพื่อไทย นายกฯยิ่งลักษณ์ และอดีตนายกฯทักษิณ ปรองดองกับทหารมือเปื้อนเลือดบนซากศพคนเสื้อแดง พร้อมกับหันหลังให้กับนักโทษการเมือง

ไม่ว่าใครจะแก้ตัวต่างๆ นาๆ ให้รัฐบาล แต่ผมขอยืนยันตรงนี้

ทั้งๆ ที่เสื้อแดงจำนวนมากเลือกรัฐบาลยิ่งลักษณ์ แต่รัฐบาลตอบแทนด้วยความกระตือรือร้นในแสดงความเป็นมิตรกับอาชญากรอย่าง ประยุทธ์ และอนุพงษ์

และแทนที่จะนำฆาตกรมาขึ้นศาล มีการเลื่อนขั้นและเอาใจทหารมือเปื้อนเลือดแทน นักการเมืองอย่างอภิสิทธิ์และสุเทพก็ลอยนวลเช่นกัน

แต่ในกรณีหลังมีการเล่นละครในสภาเพื่อสร้างภาพว่าอยู่คนละข้าง ในความเป็นจริงทั้งสองพรรคการเมืองนี้ไม่ได้อยู่ข้างประชาชน แต่อยู่ข้างอำมาตย์

การที่รัฐบาลเพื่อไทย นำโดยรัฐมนตรีที่มีภาพอื้อฉาวอย่างเฉลิม หรืออย่างอนุดิษฐ์ เน้นการเร่งใช้กฏหมายเผด็จการ 112 มากขึ้นตั้งแต่ชนะการเลือกตั้ง อาจเป็นความพยายามของพรรคเพื่อไทยและทักษิณที่จะพิสูจน์ “ความจงรักภักดี”

แต่ที่สำคัญกว่านั้น เป็นการพิสูจน์ว่าเพื่อไทย ยิ่งลักษณ์ และทักษิณ พร้อมจะคลานและถ่อมตัวต่อกองทัพ และพร้อมจะให้กองทัพมีอำนาจพิเศษนอกรัฐธรรมนูญในการกำหนดสังคมการเมืองไทย

เพราะกฏหมาย 112 มีความสำคัญที่สุดในการปกป้องทหาร เพื่อให้ทหารสามารถอ้างความชอบธรรมจากสถาบันกษัตริย์ในทุกอย่างที่ทหารทำ ไม่ว่าจะเป็นการทำรัฐประหาร หรือฆ่าประชาชน

กฏหมายเผด็จการ 112 ถูกใช้ในการทำลายสิทธิเสรีภาพในการแสดงออก และทำลายประชาธิปไตยมานาน

ทุกวันนี้นักโทษ 112 จำนวนมากติดคุกอยู่ในสภาพย่ำแย่

คนอย่างคุณสมยศไม่ได้รับการประกันทั้งๆ ที่ยังไม่มีการตัดสินคดี

และคนอย่างอ.สุรชัยหรืออากง ถูกกดดันด้วยอายุและสุขภาพ ให้ “สารภาพผิด” เพื่อหวังได้รับอภัยโทษในอนาคต แต่รัฐบาลตั้งหน้าตั้งตาปฏิเสธที่จะแก้กฏหมายชั่วอันนี้

นักการเมืองเพื่อไทยอาจอ้าง “ภัยจากรัฐประหาร” เพื่อให้ความชอบธรรมกับการปรองดองแบบยอมจำนน แต่ในทางปฏิบัตินโยบายการปรองดองของรัฐบาลมีผลในการปกป้องอำนาจทหารที่จะทำรัฐประหารอีกในอนาคต ซึ่งคล้ายๆ กับสถานการณ์ในพม่าทุกวันนี้

นอกจากปัญหา 112 และการไม่ยอมนำฆาตกรมาขึ้นศาลแล้ว ยังไม่มีมาตรการอะไรที่มีความหมายในการปล่อยนักโทษการเมืองเสื้อแดงนอกจากการตั้งคุกพิเศษ

อีกสาเหตุหนึ่งที่รัฐบาลเพื่อไทยไม่ยอมนำทหารและคนอย่างอภิสิทธิ์มาขึ้นศาลก็อาจเพราะกลัวว่า อาจจะมีคนที่รักความเป็นธรรม เรียกร้องให้นำทักษิณและทหารมาขึ้นศาลในฐานะที่ฆ่าประชาชนมือเปล่าที่ตากใบด้วย

ทักษิณคงอยากจะปรองดองแบบจับมือกับอำมาตย์ เพื่อหวังกลับประเทศไทยในอนาคตอันใกล้ ในขณะเดียวกันมีการยกฟ้อง จักรภพ เพ็ญแข ในคดี 112 ซึ่งอาจเป็นการ “เอาใจ” ทักษิณเพราะคุณจักรภพเคยใกล้ชิดกับทักษิณ แต่นั้นไม่ได้พิสูจน์ว่าคุณจักรภพต้องการปรองดองแบบนี้กับอำมาตย์ เราคงต้องถามเจ้าตัวเอง

การโยนเงินให้ผู้ที่ได้ผลกระทบจากความขัดแย้งทางการเมือง ไม่ใช่การปรองดองหรือการเยียวยาที่แท้จริง

มันเหมือนการโยนเงินให้ครอบครัวคนจนโดยเศรษฐี หลังจากอุบัติเหตุบนท้องถนน

ชีวิตมนุษย์ โดยเฉพาะชีวิตวีรชนประชาธิปไตย ตั้งค่าเป็นเงินทองไม่ได้ และยิ่งกว่านั้นเงินนี้มาจากภาษีประชาชนคนจนเอง ไม่ได้เป็นการจ่ายค่าชดเชยโดยทหารฆาตกรจากกระเป๋าตนเองแต่อย่างใด

การโยนเงินให้ครอบครัวพลเรือนที่ถูกทหารฆ่าในภาคใต้ก็ไม่ได้นำไปสู่การแก้ปัญหาสงครามกลางเมืองในภาคใต้แต่อย่างใดอีกด้วย เราจะปล่อยให้พวกนั้นซื้อความสงบด้วยเงินของเราเองแบบนี้หรือ?

แกนนำ นปช. อาจพูดจานามธรรมเรื่องการไม่ทอดทิ้งวีรชนและการช่วยนักโทษ และอาจมีการเสนอปฏิรูปรัฐธรรมนูญเล็กๆ น้อยๆ แต่ในรูปธรรมบทบาทหลักของ นปช. คือการสลายขบวนการและระงับการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยแท้ และไม่มีการรณรงค์ให้แก้หรือยกเลิก 112 โดย นปช. แต่อย่างใด

ในขณะที่เพื่อไทย ทหาร และวัง ปรองดองกันเพื่อรักษาสถานภาพของอำมาตย์ และขณะที่คณะกรรมการปรองดองของรัฐสภามีประธานที่เคยทำรัฐประหารเพื่อล้มล้างระบบประชาธิปไตย แสงสว่างแห่งความหวังอยู่ที่คณะนิติราษฏร์ที่ต้องการลบผลพวงรัฐประหาร และอยู่ที่ขบวนการเพื่อปฏิรูป 112 คนก้าวหน้าทุกคนควรช่วยกันสร้างขบวนการมวลชนเพื่อผลักดันสิ่งเหล่านี้

เพราะถ้าเราไม่เคลื่อนไหว การปรองดองก็จะเป็นแค่การปกป้องอำมาตย์บนซากศพวีรชน



โดยสัมศักดิ์ เจียมธีรสกุล

"ผมเห็นคุณถูกทอดทิ้ง
โดยเพื่อนของคุณเอง
มีแต่ศัตรูของคุณเท่านั้น
ที่ยังเป็น อย่างที่พวกเขาเคยเป็น"

ผม "แปล" แบบ "ดัดแปลง" มาจากกลอนเปล่า ชื่อ Karl Heinrich Marx ของกวีเยอรมันชื่อ Hans Magnus Enzensberger กลอนต้นฉบับจริงๆ มีดังนี้

I see you betrayed
by your own disciples;
only your enemies
remained what they were.

(ภาพ และบรรยายโดย ดร. สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล)

2 เมษายน 2555
ที่มา เฟสบุค สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล


เพิ่งวางโทรศัพท์ จากคุณ อานนท์ นำภา

ตกลงยืนยันว่า อากง ถอนเรื่องทียื่นอุทธรณ์สู้คดีไป
จะขอพระราชทานอภัยโทษแทน แน่นอนแล้ว

ผมถามถึงกรณีคุณสมยศ เห็นคุณอานนท์ บอกว่า เมื่อวันศุกร์ เพิ่งเจอคุณสมยศ คุณสมยศยังยืนยันจะสู้คดี . . .

ผมไม่สามารถหาคำแสดงความนับถือใน จิตใจของคุณสมยศได้เพียงพอ แต่บอกตรงๆว่า รู้สึกเป็นห่วงมากเหมือนกัน ตอนนี้ เท่าที่ผมประเมิน คดี 112 ทั้ง "ฝ่ายนั้น" และ ทาง รบ. ต้องการให้ใช้ทาง "สารภาพ" "ไม่สู้คดี" และ "ขออภัยโทษ" เท่านั้น "ฝ่ายนั้น" ที่พอรู้กันแต่ไหนแต่ไร ส่วนฝ่าย รบ. ก็ไมมีทางจะช่วยนิรโทษกรรม (หรือแม้แต่ประกัน ใครจะบอกว่า เป็นอำนาจศาลล้วนๆ ไมใช่หรอกครับ แกนนำ นปช. ที่โดน 112 ได้ประกันทั้งนั้น เพราะอะไรล่ะ? ถ้าไม่ใช่เพราะมีการใช้ "กำลังภายใน" ช่วยน่ะ?)

หมายความว่า โอกาสทีคุณสมยศจะได้อิสรภาพ แทบไม่มีเลย . . .

0 0 0 0 0

ผมกำลังอยู่ในอารมณ์เศร้านะ ก็ขอบ่นๆ ระบายๆ หน่อย

ผมนับถือและรู้สึกขอบคุณ ทุกท่านทุกฝ่ายที่ก่อนหน้านี้ พยายามรณรงค์เรื่อง "อากง" ("ฝ่ามืออากง" ของ อ. Pavin Chachavalpongpun "อภยยาตรา" และ อื่นๆ) รวมถึงแม้แต่การรณรงค์เรื่อง 112 อย่างของ คณะรณรงค์แก้ไขมาตรา 112 (ครก. 112) ทีเกิดจากกระแส "อากง" เหมือนกัน

แต่ดังที่ผมเคยเขียนไว้นานแล้ว (ตั้งแต่ช่วงข่าว "อากง" เป็นกระแสสูง มีการรณรงค์ "ฝามือ" และแม้แตเมื่อ "ครก.112" เริ่มล่ารายชื่อ เรื่องเสนอ ร่าง แก้ 112)

ว่า ในความเห็นผมนะ ถ้าจะรณรงค์อะไร โดยเฉพาะในแง่การล่ารายชื่อ น่าจะทำเรื่อง กม.นิรโทษกรรม (คนเสื้อแดงธรรมดาๆและคดี 112) มากกว่า มีโอกาส จะได้ผลมากกว่า

สำหรับท่านที่เกรงว่า ถ้าล่ารายชื่อ กม.นิรโทษกรรม เสนอไป ก็อาจจะถูกบอกว่า ไม่เข้าข่าย (ไม่อยู่ในหมวดสิทธิเสรีภาพ คือ ตาม รธน. ประชาชน 1 หมื่นคน ล่ารายชื่อ เสนอได้บางหมวดเท่านั้น - ผมเชื่อว่า กรณี "ครก.112" ในทีสุด เขาก็จะใช้เรือ่งนี้ มาปฏิเสธ)

แต่ทีผมคิดว่า ถ้าทำ เราไม่ต้องไปยื่นเองก็ได้ ล่ารายชือ่ได้ แต่ไปยื่น ให้ สส. เป็นคนเสนอเป็น กม.แทน รณรงค์ กดดันให้ สส. โดยเฉพาะ เพือ่ไทย-นปช. นี่แหละ ให้เอา กม.นิรโทษกรรม ไปเสนอ และผ่านสภา

แน่นอน ตราบเท่าที่ นโยบายชี้นำใหญ่ ของ เพื่อไทย เป็นอย่างที่เป็นอยู่ (ไม่นิรโทษกรรม คนธรรมดาๆ ยกเว้นแต่จะจัดการเรื่องนิรโทษกรรมคุณทักษิณไปได้พร้อมๆกัน และ ไม่แตะคดี 112) โอกาส สำเร็จ ก็คงยาก

แต่อย่างน้อย ผมคิดว่า ไมใช่ไมมีโอกาสเลย (ไม่เหมือน 112 ที่ไมมีโอกาสเลยแน่นอน) ผมยังคิดว่า ไอเดียเรื่อง นิรโทษกรรม คนธรรมดาๆ ทุกฝ่าย (แม้แต่รวม 112) ยังมีสิทธิ์เป็นไปไดอยุ่บ้าง


0 0 0 0 0

ความจริง ผมคิดจะหาเวลาเขียนโต้แย้ง หลายท่านที่ออกมาดีเฟนด์รัฐบาล-นปช. เรื่อง ไม่ช่วยนิรโทษกรรม เสื้อแดงธรรมดาๆและคดี 112 แม้แต่จะ "เริ่ม" ลอง พยายาม (ขณะที พยายามไม่รู้กี่ครั้งแล้ว กรณีคุณทักษิณ)

แต่พอเจอข่าวอากง เลยรู้สึกหมดเรี่ยวหมดแรงจะเขียนไม่น้อย

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=358910510817018&id=100000942179021

ผมอยากแค่ตั้งคำถามไว้ก็แล้วกัน (ความจริง มีเหตุผล-ข้อโต้แย้งจะเสนอ ทีเตรียมเขียนไว้เยอะกว่านี้ แต่ตอนนี้ ไม่มีใจจะเขียน)

คือ ถามท่านทั้งหลายที ดีเฟนด์ รบ.-นปช. ในเรื่องนี้ว่า

สมมุติ ขณะนี้ ยังเป็นช่วง รบ.อภิสิทธิ์ พวกท่านจะคัดค้าน การเรียกร้องให้ นิรโทษกรรมคนเสื้อแดงธรรมดา หรือกระทัง คดี 112 หรือ?

ผมไม่คิดว่า จะมีใครคัดค้านนะ

แต่ถ้าเช่นนั้น ทำไม ข้อเรียกร้องนี้ โอเค ทีจะเรียกร้อง สมัย รบ.อภิสิทธิ์ แต่ไม่ โอเค ทีจะเรียกร้องต่อ รบ-นปช ทีอยู่ในอำนาจ??

แสดงว่า การเรียกร้องคืนอิสรภาพให้คนเหล่านั้น ไมใช่เป็นอะไรที่ ดี ถูกต้อง ในตัวเอง หรือ? หรือเป็นเพียง "เครื่องมือ" ใช้ต่อสู้ทางการเมือง เท่านั้น? เวลา "ศัตรู" อยู่ในอำนาจ ก็สนับสนุนให้เรียกร้องคืนอิสรภาพให้คนเหล่านี้ได้ แต่พอ "ฝ่ายเรา" เอง เป็น รบ. ก็ให้หยุดเรียกร้อง?

นันคือ อิสรภาพของคนเหล่านั้น ("คนของเราเอง" แท้ๆ) ไม่สำคัญอะไร ไม่ได้มีคุณค่าในตัวเอง เป็นแค่ "เครื่องมือ" ในการ "ตีศัตรู" อย่างหนึงเท่านั้น?

และตอนนี้ พอ "ศัตรู" ตกอำนาจไปแล้ว รบ."ของเรา" เป็นแทน อิสรภาพทีว่า ก็ลดความสำคัญไปแล้ว

อยากให้ลองถามใจตัวเองให้ดีๆ

.................


สำหรับท่านที่จะตอบว่า พอเป็น รบ."ฝ่ายเรา" เรียกร้องแบบนี้ จะ "เสียการเมือง" ของ รบ. - ตอบแบบนี้ ก็เท่ากับยืนยันสิ่งที่ผมเสนอนีแหละว่า สำรหับพวกท่าน อิสรภาพของคนเหล่านั้น เป็นเพียง "เครือ่งมือ" สำหรับใช้ "ตีศัตรู" เทานั้น ไม่ได้มีคุณค่าโดยตัวเอง พอตีศัตรูไปแล้ว เรียกร้องอีก จึงกลัว "เสียการเมือง" ของ รบ.

สำหรับท่านทีจะตอบว่า รบ. "ไม่ได้กุมอำนาจ" อำนาจอยูในมือศาล อะไรนั่น ขอให้เข้าใจว่า ทีเรียกร้องนี้ ไมใช่เรียกร้องเรือ่ง จัดการทางศาล (ซึง รบ. ไม่มีอำนาจระดับหนึงจริง แม้จะไม่ใช่ไม่มีเลย อย่างที่อ้างกัน การต่อรอง อะไรเป็นไปได้ ที่คุณทักษิณ เผลอ "หลุด" พูดออกมา ไมใช่เรื่องโกหกหรอก) แต่นี่เป็นข้อเรียกร้อง ให้จัดการ ทาง กม. ผ่าน รัฐสภา ที รบ.คุมอยู่

สำหรับท่านทีจะอ้างต่อว่า คุมสภา ก็จริง แต่ถ้านิรโทษกรรมช่วยคนเหล่านั้นออกมา ก็จะ โดนเล่นงาน จน รบ. อาจคว่าได้

ก็ขอให้ช่วยตอบคำถามว่า กรณีคุณทักษิณ ยากเย็นแสนเข็นกว่าเยอะ และเป็นเป้าโจมตี ทีอีกฝ่าย จะใช้ในการล้มรัฐบาลตรงๆ ทำไม รบ.-นปช. จึงพยายามผลักดันได้ล่ะ? ไม่เห็นจะกลัวเลยว่า การที่มีท่าที พยายาม่ช่วยคุณทักษิณ จะทำให้ รบ. "พัง"

แต่พอ เรียกร้องให้ช่วยคนธรรมดา กลับอ้างเรือ่งจะทำให้ รบ."พัง"??

ในทีสุด ประเด็นใหญ่ ก็อยู่ตรงที่ผมเขียนไปเมือครู่ คือ ลองถามใจตัวเองว่า ทีสนับสนุนการเรียกร้องแบบนี้ ถ้าเป็น รบ.อภิสิทธิ์ แต่ ไม่สนับสนุน ในเมือ่เป็น รบ. "ของเรา" เอง นี่ แสดงว่า ถือว่า อิสรภาพของคนเหล่านั้น เป็นเพียง เครื่องมือ ใช่หรือไม่?

อิสรภาพของพวกเขา ไม่ใชอะไรทีมีความสำคัญใหญ่หลวง มีคุณค่าใหญ่หลวง ทีเรา ทีอ้างว่า รักประชาธิปไตย รักความเป็นธรรม จะต้องทุ่มเทให้ได้มา ไมว่าจะอยู่ในเวลาใด หรอกหรือ?

อันที่จริง ยิ่งเป็น รบ."ของเรา" สภา "ของเรา" ยิ่งต้องมีเหตุผลมากมายที่จะเรียกร้อง และ คาดหวัง ว่า ควรจะทำได้

(ย้ำอีกครั้งว่า ข้ออ้างเรือ่งทำ ไม่ได้ ๆๆๆ ใช้อ้างไม่ได้ เพราะยังไม่ทันเคย "เริ่ม" ลอง เลย และในทางตรงข้าม กรณีคุณทักษิณ ยากเย็นกว่าอย่างเทียบไม่ได้ กลับ พยายาม "ลอง" แล้ว "ลอง" เล่า ไมรู้กี่ระลอก ไม่รุ้กีหนทางแล้ว)

" อากง ขอถอนอุทธรณ์และขอรับพระเมตตารับพระราชทานอภัยโทษ "