แผ่นดินนี้เพื่อใคร?

เมื่อ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ.๒๓๑๐ พระยาตากสินได้ปราบดาภิเษกพระองค์ขึ้นเป็นกษัตริย์ครองกรุงธนบุรี ประชาชนขนานนามพระองค์ว่าพระเจ้ากรุงธนบุรี จากนั้นจึงได้ทรงปราบปรามก๊กต่างๆที่แตกแยกกันเมื่อครั้งเสียกรุงศรีอยุธยา อันมีก๊กเจ้าพระฝาง ก๊กเจ้าพระยาพิษณุโลก ก๊กเจ้านคร และก๊กเจ้าพิมายได้สำเร็จ  จึงทรงรวบรวมผืนแผ่นดินไทยให้เป็นปึกแผ่น และตกทอดมาเป็นมรดกของลูกหลานไทยตราบจนปัจจุบัน 

           จะเห็นได้ว่าพระองค์นั้นทรงมีพระคุณต่อปวงชนชาวไทยอย่างหาประมาณมิได้ ทรงลำบากพระวรกายต้องกรำศึกสงคราม เอาเลือด เอาเนื้อ และชีวิตของพระองค๋รวมทั้งเหล่าบรรพชนของไทยเข้าแลกไว้ เพื่อให้ลูกหลานไทยได้มีแผ่นดินเป็นที่อาศัยและทำกิน อยู่กันด้วยความร่มเย็นเป็นสุขตลอดมา พระราชอาณาเขตในสมัยของพระองค์ท่านกว้างขวางยิ่งใหญ่กว่านี้หลายเท่านัก

                   ทิศเหนือ ตลอดอาณาจักรล้านนา
                   ทิศใต้  ตลอดเมืองไทรบุรีและตรังกานู
                   ทิศตะวันออก  ตลอดกัมพูชาจนญวนใต้
                   ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ  ตลอดนครเวียงจันทน์ หัวเมืองพวน และนครหลวงพระบาง หัวพันทั้งห้าทั้งหก
                   ทิศตะวันออกเฉียงใต้  ตลอดเมืองพุทธไธมาศ
                   ทิศตะวันตก ตลอดเมืองมะริดและตะนาวศรีออกมหาสมุทรอินเดีย 

           แล้วแผ่นดินที่เร่าร้อนอยู่ขณะนี้มันเป็นของใครกันเล่า ในช่วงชีวิตของพวกเราความลำบากต่างๆที่พระองค์ท่านประสบพบมานั้น ดูเหมือนว่าเราทุกคนไม่ค่อยตระหนักถึงเพราะสงครามที่เราพบในปัจจุบันเป็นสงครามเศรษฐกิจ ศัตรูต้องการผลประโยชน์ทั้งหมดจากแผ่นดินนี้ แค่สามสี่จังหวัดภาคใต้ความร่วมไม้ร่วมมือกับภาครัฐและความสามัคคีของคนในชาติก็แทบจะไม่มีเหลือ การฆ่าครูรายวันนั้นมันเรื่องเล็ก เขาต้องการทำลายขวัญและกำลังใจมากกว่า เมื่อคนส่วนใหญ่ออกจากพื้นที่ ก็คงต้องดึง UN เข้ามาจัดการลงประชามติเพื่อแยกการปกครองออกจากประเทศไทย 

           ถึงตอนนั้นไม่ใช่เสียแค่สามสี่จังหวัดเท่านั้นผลประโยชน์ของชาติ เช่นทะเลอาณาเขต ไหล่ทวีป แหล่งแก๊สและทรัพยากรธรรมชาติในทะเล จะสูญเสียไปอีกเท่าไหร่ แล้วคิดหรือว่าจะหยุดแค่นั้น คนไทยมัวแต่ทะเลาะเบาะแว้งกัน พี่อิจฉาน้องปล่อยให้ต่างชาติแทรกซึมไปอยู่ในทุกแห่งหนเพราะผลประโยชน์มันบังตา มีอำนาจแล้วมัวแต่ระแวงกลัวจะถูกย้อนศร รอคอยความหวังและการกระทำจากพวกชอบพูดแต่ไม่เคยทำ อ้างทำเพื่อความสมานฉันท์เป็นกันไปหมดทุกองค์การ คิดถึงหัวอก ของคนและผู้ปฏิบัติงานในพื้นที่หรือครูผู้เสียชีวิตกันบ้างหรือไม่ ว่าขวัญและกำลังใจยังดีอยู่หรือไม่

         ผู้รักชาติรักแผ่นดินจะทำอะไรก็ถูกปิดกั้น ขอร้องไม่เชื่อก็ใช้อำนาจบังคับข่มขู่ ส่วนฝ่ายที่ประกาศอย่างชัดแจ้งว่าต้องการแยกดินแดน กลับเอาหูไปนาเอาตาไปไร่เสียนี่ ไม่รู้หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้เพื่อประโยชน์ของใครกัน หากเป็นสมัยก่อน ขุนศึกที่ไม่ชนะสงครามท่านให้ประหารเจ็ดชั่วโคตร แต่เดี๋ยวนี้มาคบกับนักวิชาการผู้เชี่ยวชาญทฤษฏี" ลุงเฉย สมานฉันท์ " จึงต้อง...เฉยไว้ๆแล้วดีเอง...

           แต่อยากจะบอกให้รู้กันทั่วไปว่าแผ่นดินไทยนี้ศักดิ์สิทธิ์ มันผู้ใดที่คิดร้ายต่อแผ่นดินย่อมพบกับความวิบัติฉิบหายในฉับพลัน กลับตัวกลับใจรีบทำความดีตอบแทนคุณแผ่นดินเสียโดยเร็วเพราะคนเรานั้นอายุมันน้อยนัก อยากใหญ่หรือจะยิ่งใหญ่เพียงใดก็ไม่ใหญ่เกิน...โลง...
           สุดท้ายก็ขอนำคำจารึกในศาลสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ที่วัดอรุณราชวราราม เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร ซึ่งแสดงถึงพระราชปรารถนา ของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชไว้ดังนี้.....
                  
                 อันตัวพ่อ                     ชื่อว่า               พระยาตาก
             ทนทุกข์ยาก                     กู้ชาติ              พระศาสนา
             ถวายแผ่นดิน                   ให้เป็น              พุทธบูชา
             แด่ศาสนา                        สมณะ              พระพุทธโคดม
                 ให้ยืนยง                      คงถ้วน             ห้าพันปี
             สมณะพราหมณ์ชี             ปฏิบัติ              ให้พอสม
             เจริญสมถะ                      วิปัสสนา            พ่อชื่นชม
             ถวายบังคม                     รอยบาท            พระศาสดา
                 คิดถึงพ่อ                     พ่ออยู่               คู่กับเจ้า
             ชาติของเรา                     คงอยู่                คู่พระศาสนา
             พระพุทธศาสนา                อยู่ยง               คู่องค์กษัตรา
             พระศาสดา                      ฝากไว้              ให้คู่กัน
                                
                                 ********************