กล่าวถึง ลัทธินิยมทักษิณ จากแดงด้วยกันเอง

  

“ลัทธิทักษิณนิยม”

“เมื่อไหร่กันที่จะไม่ต้องพูดถึงทักษิณและสามารถพูดปัญหาคนรากหญ้าได้อย่างแท้จริง?”
มี การพยายามถามหาว่าวาระการประชุมของคนเสื้อแดงว่าคืออะไร แต่กลับไม่รู้สึกว่ามันมีวาระอะไรเลยนอกจากเป็นการประชุมของ “พรรคการเมือง” พร้อมกับการตระหนักว่ากระแส “รักทักษิณ” มันได้เติบโตไม่ใช่แค่ทักษิโณมิกส์ แต่ได้กลายเป็น “ลัทธิทักษิณนิยม” ที่แตะต้องไม่ได้ไปเรียบร้อยแล้ว
จาก การสังเกตุจากการฟังปราศรัยและเวทีที่ฟินแลนด์ ประหนึ่งว่ามันมีธรรมเนียมวิถีในหมู่แกนนำคนเสื้อแดงว่า เมื่อจับไมค์ ต้องเอ่ยชื่อทักษิณ ราวกับเป็นคำศักดิ์สิทธิ์ที่จำต้องพูดถึง เหมือนกับที่พวกข้าราชการจะต้องพูดคำศักดิ์สิทธิ์เพื่อปิดปากชาวบ้านว่า "รักในหลวง"
ทำให้หวนตั้งคำถามในใจว่า ชาวบ้านที่เสียชีวิต ที่ถูกยิงบาดเจ็บ ที่ติดคุก ที่ตกระกำลำบากเพราะการต่อสู้ ไม่มีอยู่ในความระลึกถึงเลยเหรอ มีใครรู้จักชื่อคนเหล่านี้บ้างหรือไม่? และแทนที่เวทีจะถูกใช้เพื่อนำเสนอปัญหารากหญ้าในฐานะที่เป็นคนรากหญ้า ที่คนยุโรปสนใจใคร่รู้ กลับเป็นเวทีดูราวกับสาวกแห่ง “ลัทธิทักษิณนิยม” แก้ต่าง จนกลายเป็นการถกเถียงและตอบโต้คนที่วิจารณ์ทักษิณกันอย่างหน้าดำหน้าแดง
แน่ นอน ข้าพเจ้าตระหนักถึงความจริงใจที่คนเสื้อแดงและแกนนำมีความรักและเทิดทูน ทักษิณด้วยใจจริง แต่การไม่สามารถแยกแยะบรรยากาศแห่งการเมืองและบริบทของสังคมยุโรป ซึ่งไม่ใช่ในลานเวที นปช. ที่ประเทศไทย แล้วใช้เวทีเพื่อการพูดถึงทักษิณจนละเลยการจัดสรรเวลาและการเตรียมนำเสนอ ประเด็นที่เป็นจุดร่วมแห่งความสนใจ จนไม่สามารถดึงบรรยากาศเพื่อคุยในประเด็นปัญหาอื่นๆ ได้อย่างลงลึก และไม่สามารถสร้างบรรยากาศแห่งความสมานฉันท์และการสนับสนุนจากคนยุโรป ซึ่งสนใจเรื่องทุกข์-สุขและความเป็นอยู่ของคนเสื้อแดงและคนไทยที่อยู่ในที่ เรือนจำทั้งหลายได้ดีนัก เป็นเรื่องที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง
จริงๆ แล้ว แกนนำคนเสื้อแดงน่าจะเข้าใจบริบทการเมืองและทัศนคติของนานาชาติต่อทักษิณได้ เป็นอย่างดี และน่าจะมีการเตรียมชุดคำตอบในเรื่องนี้ ไม่ใช่ลุกขึ้นมาตอบโต้ จนดูราวกับจะขับไล่ผู้ที่เห็นต่างให้ออกจากงานไปเช่นนั้น (เพื่อนข้าพเจ้าสะท้อนความรู้สึกหลังจากงานว่า สภาวะตอนนั้นดูราวกับว่าถ้าถกเถียงต่อไปพวกเขาคงถูกไล่ออกจากงานแน่ๆ)
การ ไม่เตรียมความพร้อมและตั้งสติรับมือกับคำถามท้าทายเช่นนี้ ทำให้ประเด็นทักษิณกลบประเด็นปัญหาที่แท้จริงของชาวรากหญ้าเสื้อแดง ที่ถ้านำเสนอดีๆ จะได้แนวร่วมชาวยุโรปที่มีทั้งศิลปิน นักเขียน นักวิชาการ นักสิ่งแวดล้อม และนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย ที่พร้อมจะสนับสนุนการต่อสู้ของคนเสื้อแดงและนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยของ ไทยอย่างแท้จริง และหลายคนมีสถานภาพและตำแหน่งหน้าที่ ที่จะสามารถส่งสาส์นแห่งความต้องการของคนไทยในยุโรปไปสู่รัฐบาลของพวกเขาได้

ปัจจัย สำคัญที่นำไปสู่ความสำเร็จของการขับเคลื่อนของ นปช. และพรรคไทยรักไทยตลอดสองปีที่ผ่านมาคือ ด้วยพลังแห่งความคับแค้นที่เห็นการสังหารอย่างเหี้ยมโหดต่อประชาชนกว่าร้อย คน นักสู้และแกนนำหลายร้อยคนถูกจับและจองจำ อย่างต่อเนื่องเพื่อท้าทายและหยุดยั้งความโหดร้ายแห่งการเมืองระบบ “ทหารในระบอบอำมาตย์” ที่รุนแรงต่อเนื่องมานับตั้งแต่รัฐประหารปีโดยเฉพาะนับตั้งแต่ปี 2552 เป็นต้นมา จนได้สร้างให้เกิดปรากฎการณ์การลุกขึ้นร่วมต่อสู้ของคนรากหญ้ามากที่สุดเป็น ประวัติการณ์ ด้วยความรู้สึกสุดทนกับการปฏิบัติสองมาตรฐาน 2549
การ เสียสละชีวิตมากที่สุดบนท้องถนนกรุงเทพ ฯและการลุกขึ้นสู้ของคนนับล้านในช่วงสองปีที่ผ่านมาไม่ควรถูกลบหายไปกับการ ถกเถียงเรื่องทักษิณโดยไม่จำเป็น

การชูโรงตัว ทักษิณในฐานะผู้สร้างเศรษฐกิจและเหยื่อของการเมืองอำมาตย์ เป็นสิ่งที่กระทำได้ แต่ไม่ควรมากเกินไปจนละเลยที่จะพูดถึงโครงสร้างการเมืองและวิวัฒนาการทางการ เมืองไทย
และเมื่อมันมากเกินไป มันก็ได้กลายเป็นดาบสองคมในตัวมันเอง คือด้านหนึ่งมันประสบความสำเร็จในการปลุกเร้าการมีส่วนร่วมของคนรากหญ้าโดย มี “ทักษิณ” เป็นสัญลักษณ์ แต่อีกด้านหนึ่งมันได้สร้างให้เกิด “ลัทธิทักษิณนิยม” ขึ้นมา จะโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ซึ่งมันไม่มีประโยชน์และไม่ส่งผลดีต่อพัฒนาการประชาธิปไตย “ของประชาชน โดยประชาชน และเพื่อประชาชน” อย่างแน่แท้ เพราะมันกลายเป็นการเมืองเชิง “ลัทธิ” ซึ่งยิ่งจะสร้างความหวาดหวั่นให้กับประชาชนกลุ่มอื่นๆ ในประเทศไทย และในประชาคมโลกมากยิ่งขึ้น
และที่สำคัญยิ่ง จะทำให้ประเทศประชาธิปไตยนานาชาติทั้งหลาย ลังเลในการลงมาสนับสนุนการต่อสู้ของเสื้อแดงครั้งนี้ เพราะถึงแม้ว่าพวกเขาจะยอมรับว่าพลังของรากหญ้า การเสียสละและความจริงใจในการต่อสู้ของชาวรากหญ้าตลอดสองปีที่ผ่านมาเป็น พลังบริสุทธิ์และเป็นพลังที่แท้จริง แต่การผูกขาดพลังนี้เพื่อรับสนองนโยบายพรรคไทยรักไทยภายใต้เงา “ลัทธิทักษิณนิยม” จนละเลยคนกลุ่มอื่นและปัญหาอื่นๆ ในสงคม ก็เป็นสถานการณ์ที่ทำให้นานาชาติที่ต้องการเห็นประชาธิปไตยรากหญ้าหรือ ประชาธิปไตยประชาชนที่แท้จริง ลังเลที่จะสนับสนุนการต่อสู้ของคนเสื้อแดง
การ กระโดดข้ามขั้วอย่างสุดโต่งระหว่าง “ลัทธิอนุรักษ์นิยมกษัตริย์” มาสู่ “ลัทธิทักษิณเสรีนิยมใหม่” ในสภาวะที่ผู้นำและนักคิด นักวิชาการหัวก้าวหน้าทั่วโลกกำลังหาทางหนทางแก้ไขผลกระทบของลัทธิเสรีนิยม ใหม่ และหยุดยั้งการผูกขาดอำนาจการเมืองของนายทุนยักษ์ใหญ่ในแต่ละประเทศ ก็เป็นหนึ่งในประเด็นหลักแห่งการตั้งคำถามถึงพัฒนาการทางการเมืองของไทยว่า จะเป็นไปในทิศทางที่จะแก้ปัญหาช่องว่างระหว่างคนจนและคนรวยในประเทศไทยที่ สูงติดอันดับโลก ที่ทิ้งช่วงห่างมากขึ้นเรื่อยๆ ได้จริงละหรือ ภายใต้แนวนโยบายเสรีนิยมใหม่ - นายทุนต่างชาติสัมปทานเมกาโปรเจคที่แข่งกันประชาสัมพันธ์อยู่ในขณะนี้?
กระนั้น ก็ต้องยอมรับว่า ทักษิณมีบทบาททางการเมืองไทยสูงมากที่สุดคนหนึ่งตลอดทศวรรษที่ผ่านมา นับตั้งแต่ต้นปี 2540 และการตัดสินใจของทักษิณในการเลือกโคลนนิ่งน้องสาว ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ก็เป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาด สอดคล้องกับกระแสการมีส่วนร่วมของผู้หญิงมากมายในหมู่คนเสื้อแดง และได้ผู้ที่ไว้ใจได้ว่าจะรับสนองนโยบายและนำแนวนโยบายของทักษิณมาใช้อย่าง แน่นอน
แต่ . . .

• ถ้าทักษิณมีความต้องการเห็นประเทศชาติพัฒนาอย่างแท้จริง ไม่ได้มุ่งเพียงดำรงศูนย์อำนาจแห่งการเมืองและคนเสื้อแดงไว้ที่ตัวเอง
• ถ้าพรรคเพื่อไทยต้องการเห็นประเทศชาติพัฒนาอย่างแท้จริง ไม่ใช่เพียงเพื่อตอบสนองศูนย์อำนาจแห่งพรรคเพื่อไทย
• ถ้า นปช. ต้องการเห็นประเทศชาติพัฒนาอย่างแท้จริง ไม่ใช่เพื่อเพื่อรับผ่านนโยบายพรรคเพื่อไทยและสร้างฐานมวลชนเพื่อพรรคเพื่อ ไทยเท่านั้น แต่มุ่งเพื่อการเปลี่ยนแปลงทั้งระบบ

ทุกฝ่ายต้องหยุดเล่นเกมผู้เผยแพร่ “ลัทธิทักษิณนิยม” ก่อนที่มันจะกลายเป็นตัวการทำลายความชอบธรรมแห่งการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยของคนหลายล้านคนในเมืองไทยไปมากกว่านี้


ขอสงวนที่มาครับ